مقایسه تأثیر هشت هفته تمرین اینتروال شدید و ترکیبی قدرتی-استقامتی بر سطوح سرمی فاکتور رشدی فیبروبلاست-21 (FGF-21) در زنان دیابتی نوع دو
Authors
Abstract:
مقدمه: برنامههای مراقبت پرستاری دیابت نوع دو متنوعی همچون فعالیت بدنی منظم پیشنهاد شده است. هدف از این پژوهش تعیین تفاوت تأثیر هشت هفته تمرین اینتروال شدید و ترکیبی قدرتی-استقامتی بر سطوح سرمی فاکتور رشدی فیبروبلاست-21 (FGF-21) در زنان دیابتی نوع دو است.روشکار: در این تحقیق نیمه تجربی 42 نفر از زنان دیابتی دارای اضافهوزن با دامنه سنی 45-60 سال و قند خون ناشتای بزرگتر 126 میلیگرم در دسی لیتر به طور داوطلبانه انتخاب و بهطور تصادفی در سه گروه تناوبی شدید (14N=)، تمرین ترکیبی (14N=) و کنترل (14N=) قرار گرفتند و به مدت هشت هفته تمرین کردند. گروه تناوبی شدید سه جلسه در هفته 4-10 تکرار آزمون وینگیت 30 ثانیهای بر روی ارگومتر را با تلاش حداکثر انجام دادند. گروه ترکیبی سه جلسه در هفته تمرین هوازی با 60 درصد حداکثر ضربان قلب و دو جلسه در هفته تمرین مقاومتی با 70 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. گروه کنترل هیچگونه فعالیت منظمی نداشتند. FGF21 زنان 24 ساعت قبل و بعد از اتمام دوره تمرینی از طریق خونگیری اندازهگیری شد. جهت تعیین تفاوتهای درونگروهی از آزمون t وابسته و جهت تعیین تفاوتهای میان گروهها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافتهها: نتایج تحقیق نشان داد میزان FGF21 سرمی نیز در هیچیک از گروه های تناوبی شدید، ترکیبی و کنترل تغییر معنی داری نداشت، ولی در گروه کنترل نزدیک به معنی داری بود (087/0P=)، همچنین، پس از هشت هفته تمرین با وجود افزایش میزان FGF21 در گروه تمرین تناوبی شدید و ترکیبی بین میانگین داده های پیشآزمون و پسآزمون گروههای تناوبی شدید (158/0 =P)، ترکیبی (279/0=P) و کنترل (834/0=P) اختلاف معنی داری وجود ندارد. نتایج مقایسه بین گروهی تفاوت معنی داری بین گروه های تمرینی نشان نداد (819/0P=). نتیجه گیری: با توجه به کارایی یکسان دیده شده بین دو مداخله ورزشی میتوان نتیجه گرفت که برنامه های مراقبت پرستاری برای بیماران دیابتی نوع دو میتواند شامل این دو شیوه ورزشی با توجه به زمان در دسترس باشد. همچنین عدم معنیداری را به طورکلی، میتوان ناشی از کوتاه بودن طول دوره، سن آزمودنی ها و سطح آمادگی آنها دانست، که با توجه به این موارد، نیاز به انجام تحقیقات طولی در این زمینه همچنان باقی است.
similar resources
مقایسه تأثیر 8 هفته تمرین اینتروال شدید و ترکیبی قدرتی- استقامتی بر سطوح سرمی پروتئین ترشح اسیدی و غنی از سیستئین (SPARC) و مقاومت به انسولین در زنان دیابتی نوع 2
مقدمه: روشهای گوناگونی از فعالیت بدنی بهطور گسترده برای کنترل دیابت پیشنهاد شدهاند. هدف از این پژوهش تعیین تأثیر 8 هفته تمرین اینتروال شدید و ترکیبی قدرتی- استقامتی بر سطوح سرمی پروتئین ترشح اسیدی و غنی از سیستئین (SPARC) و مقاومت به انسولین در زنان دیابتی نوع دو است. مواد و روشها: در این تحقیق نیمه تجربی 42 نفر زن دیابتی دارای اضافهوزن ب...
full textتأثیر هشت هفته تمرین قدرتی- استقامتی بر سطوح سرمی AGRP، هورمون رشد، تغییرات اشتها و وزن بدن در زنان یائسه
مقدمه: یائسگی با تغییرات فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی نظیر افسردگی، افزایش وزن و اختلالات اشتها همراه است. پروتئین وابسته به آگوتی (AGRP) یک پپتید مترشحه از هسته کمانی هیپوتالاموس است که نقش مهمی در تعادل انرژی، کنترل وزن و دریافت غذا ایفا میکند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر 8 هفته تمرین ترکیبی (قدرتی و استقامتی) بر سطوح سرمی پروتئین وابسته به آگوتی (AGRP)، هورمون رشد، تغییرات اشتها و وزن بدن ...
full textاثر هشت هفته تمرین استقامتی بر شاخصهای پلاکتی زنان دیابتی نوع دو
مقدمه هدف از این تحقیق بررسی اثر هشت هفته تمرین استقامتی بر شاخصهای پلاکتی زنان دیابتی نوع دو است. روش کار بدین منظور 20 زن دیابتی نوع دو بصورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت نموده و به دو گروه تمرین (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. قبل و بعد از دوره آزمودنیها پس از ناشتایی شبانه به آزمایشگاه دعوت شدند و از آنها نمونه خون به میزان 5 میلیلیتر گرفته شد. سپس در جلسهای مجزا ویژگیهای آنتروپوم...
full textتأثیر یک دوره تمرین هوازی بر فاکتور رشد فیبروبلاست 21 و آدیپونکتین در مردان چاق
هدف این تحقیق، بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی بر فاکتور رشد فیبروبلاست 21 و آدیپونکتین در مردان چاق بود. بدین منظور، 20 مرد چاق انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه تجربی (سن 34/3±40/29سال، قد 053/0±80/1 سانتیمتر، وزن 86/7±10/108 کیلوگرم و شاخص تودۀ بدن 68/1±13/33 کیلوگرم بر مجذور متر) و کنترل (سن 39/2±80/29سال، قد 052/0±79/1 سانتیمتر، وزن 16/8±80/106 کیلوگرم و شاخص تودۀ بدن 93/1± 13/33...
full textتاثیر نوع تمرین بر سطوح پلاسمایی 21 fgf در زنان یائسه چاق غیر فعال
فاکتور های رشد فیبروبلاست (fgf) از جمله fgf21 در آغاز و تشدید دیابت نوع دوم و چاقی و دیگر بیماری های متابولیکی نقش کلیدی ایفا می کند. پژوهش حاضر تاثیر نوع تمرین بر سطوح پلاسمایی fgf21 خون در 30 زن یائس? چاق غیرفعال را مورد مطالعه قرار داده است. به این منظور شرکت کنندگان به صورت تصادفی درگروه های استقامتی، مقاومتی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه استقامتی، در تمرینات دویدن روی تردمیل با شدت 80-60 د...
تاثیر 12 هفته تمرین تناوبی شدید و ترکیبی بر سطوح آپولیپوپروتئین A و B، ویسفاتین و مقاومت به انسولین در زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع 2
اهداف: مطالعات نشان میدهند فعالیت ورزشی احتمالاً از طریق بهبود سطوح آپولیپوپروتئینها (ApoA و ApoB) و ویسفاتین به کاهش خطر امراض قلبی- عروقی در افراد دیابتی کمک میکند. هدف این مطالعه، مقایسه تاثیر دو نوع تمرین تناوبی شدید و ترکیبی بر سطوح آپولیپوپروتئین A و B، ویسفاتین و مقاومت به انسولین در زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع دو بود. مواد و روشها: در این تحقیق نیمهتجربی در سال 1394 در شهرستان ش...
full textMy Resources
Journal title
volume 6 issue 3
pages 37- 46
publication date 2017-09
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023